Kemalangan yang melibatkan seorang pengakap dan pelajar, Goh Swee Khim dari SMK Hua Lian, Perak sehingga menemui maut ketika menyertai aktiviti kokurikulum sekolah perlu dijadikan iktibar. Mangsa meninggal dunia apabila sebiji takal jatuh menghempap kepalanya di tapak perkhemahan. Ia amat dikesali kerana sekali lagi nyawa pelajar melayang ketika mengikuti aktiviti sekolah. Ini bukan kali pertama kemalangan tragik seperti itu berlaku. Pada Oktober 2009, beberapa pelajar mati lemas ketika menyeberang jambatan gantung di tapak perkhemahan di Kuala Dipang, Kampar, Perak. Pada Januari 2010 pula, seramai lima pelajar dan seorang guru meninggal dunia ketika mengikuti latihan perlumbaan bot naga di Pulau Pinang. Menyedari tragedi terkini itu, isu keselamatan pelajar sepanjang menyertai aktiviti kokurikulum sekolah boleh dipersoalkan.
Sepatutnya, aspek keselamatan perlu diutamakan dalam apa juga bentuk kokurikulum yang dijalankan bagi mengelakkan kemalangan, kecederaan dan maut ketika pelajar menyertainya. Ia merupakan sesuatu yang perlu diberi perhatian serius oleh pihak sekolah yang menganjurkan aktiviti kokurikulum. Kita tidak sepatutnya menyerahkan segalanya kepada takdir dan hanya menganggap kemalangan freak telah berlaku. Masanya telah tiba bagi Kementerian Pelajaran untuk menetapkan dan melaksanakan satu polisi yang jelas kepada semua sekolah yang melibatkan penganjuran aktiviti kokurikulum. Sekolah perlu dianggap sebagai bukan sahaja tempat untuk belajar tetapi juga sebuah tempat kerja. Sehubungan itu, aspek keselamatan dan kesihatan di tempat kerja perlu diutamakan. Isu keselamatan dan kesihatan pekerjaan di sekolah itu pula mestilah merangkumi bangunan, struktur binaan lain, tandas, kantin, bilik darjah, pejabat, makmal, padang sekolah dan juga aktiviti kokurikulum sekolah yang selamat.
Kerajaan telah memperkenalkan Program Sekolah Sihat pada 1967 dan Program Sekolah Selamat pada 2002. Bagaimanapun, kedua-dua program itu hanya menitikberatkan soal meningkatkan kesihatan dan menjadikan sekolah selamat daripada masalah sosial serta pengaruh luar yang negatif seperti penagihan dadah, seks bebas, gangsterisme, jenayah dan lain-lain. Namun, pelajar juga perlukan Program Keselamatan dan Kesihatan Pekerjaan (OSH) di sekolah. Ia merangkumi satu dimensi lain serta mengambil kira sekolah sebagai tempat kerja dan selaras dengan Akta Keselamatan dan Kesihatan Pekerjaan (OSHA) 1994 yang meletakkan tanggungjawab majikan untuk melindungi pekerja dan orang lain. Dalam kes sekolah, pekerja adalah guru, kakitangan pentadbiran dan sokongan. Manakala orang lain pula adalah pelajar. Pematuhan OSH 1994 oleh sekolah sebagai tempat bekerja bertujuan menjadikan sekolah selamat dan sihat untuk guru, pelajar dan juga pelawat serta ibu bapa.
TAN SRI LEE LAM THYE
Pengerusi Institut Keselamatan dan Kesihatan Pekerjaan (NIOSH)
UTUSAN MALAYSIA
13 JANUARI 2010
Tiada ulasan:
Catat Ulasan