HASIL KARYAKU : IZINKAN KUPERGI

Assalamualaikum Tuan
Kumohon perpindahan itu
Jangan sesekali disalah mengerti

Bukan kerana hati berasa benci

Bukan kerana kasih sudah bertepi

Bukan kerana jiwa sering dilukai

Jauh sekali tidak mengenang budi

Kerana aku tahu

Disini aku mula bertapak

Diasah dan diasuh

Dididik dan diperkasa

Sehingga menjadi permata

Bersinar bercahaya

Kumohon tuan luluskan permohonanku

Usah ditangguh kerana aku perlu

Walaupun tiada yang meluka

Walaupun tiada yang mendusta

Tiada sesiapa juga mengecewa

Pengalaman disini amat berharga

Disinilah aku cipta sejarah

Merangkul pelbagai anugerah

Sehingga dikenali

Sampai diketahui

Seperti hari ini

Kumohon tuan jangan hamparkan alasan

Kononnya yang patah tak akan tumbuh

Yang hilang tak akan berganti

Lebih sedekat mencurah khidmat

Banyak amanah dan tanggungjawab

Terpikul dibeban yang tidak pernah terbeban

Sehingga tak sedar usia menanjak zaman

16 tahun lantaimu kupiijak

Bagiku begitu bermakna

Amat berharga

Emas permata bukan nilainya

Tuan, terimalah hakikat

Pertemuan perpisahan

Permulaan pengakhiran

Awal akan berakhir

Mula akan berpenghujung

Cukuplah sampai disini

Kita seganding seiring

Sebelum hati menjadi tawar

Sebelum suka beralih benci

Baik kutamatkan perkenalan ini

Untuk menuju ke destinasi baru

NUKILAN

Zulkarnain Farihin

10.01 pm, Sabtu

24 September 2011

ISU KENEGARAAN : UNDANG-UNDANG MAMPU IMBANGI HAK INDIVIDU DAN KETENTERAMAN AWAM

Oleh Shamrahayu A Aziz

bhnews@bharian.com.my

Undang-undang tidak boleh 

terlalu longgar atau terlalu ketat

Masih  belum terlambat agaknya untuk saya mengucapkan selamat menyambut Hari Malaysia kepada semua pembaca. Perutusan Perdana Menteri mengenai aspirasi kerajaan berkaitan sistem demokrasi menjadikan sambutan Hari Malaysia pada tahun ini amat berbeza sekali daripada sambutan lalu. Saya lihat perutusan Perdana Menteri ini bukan semata-mata transformasi politik, tetapi ia adalah transformasi undang-undang dan sistem perundangan negara. Oleh itu, perutusan itu tidak harus dilihat menerusi perspektif politik semata-mata. Suka saya sebutkan bahawa walaupun Akta Keselamatan dalam Negeri (ISA) tidak secara automatik termansuh dengan ucapan itu, pengumuman itu menggembirakan banyak pihak kerana ia menunjukkan kesediaan kerajaan menguruskan perkara sensitif seperti ISA secara terbuka. Apapun, saya tidak mahu mengulas mengenai strategi atau keuntungan politik yang mungkin diperoleh kerajaan. Saya melihat perutusan itu daripada kaca mata rakyat yang sentiasa mahukan kesejahteraan dan kemakmuran negara serta pandangan ahli akademik undang-undang. Perutusan berkenaan memberi kesan mendasar kepada undang-undang yang sedia ada atau undang-undang yang akan digubal. Ia juga boleh dianggap sebagai membina falsafah dan perspektif mengenai kuasa atau bidang kuasa badan kehakiman serta sistem dan amalan kepolisan di negara ini.

Undang-undang, seperti yang kita maklum, berperanan mengawal tingkah laku manusia bagi membina kehidupan sejahtera. Oleh itu, dalam menggubal undang-undang, kita harus mengambil kira keberkesanannya dalam memberi perlindungan bukan saja kepada individu tertentu, tetapi juga masyarakat dan negara keseluruhannya. Saya tertarik dengan perutusan Perdana Menteri yang menyebut: “Dalam menyusun atur peradaban bernegara bagi menghadapi keadaan luar biasa yang mengancam keselamatan tanah air dan kesejahteraan rakyat, tidak dapat tidak, menuntut kepada langkah khas yang kadang kala bersifat di luar norma demokratik. Umpamanya, tindakan tahanan pencegahan.” Amat benar, undang-undang harus membina keseimbangan antara hak atau kebebasan individu dan ketenteraman awam. Sekiranya undang-undang membenarkan kebebasan individu tanpa kawalan yang mengorbankan nilai, budaya dan ketenteraman, sudah tentunya kita tidak akan dapat hidup aman dan sejahtera. Namun, sekiranya sekatan terlalu lebar, ia juga akan menafikan hak rakyat dan akan melahirkan rasa tidak puas hati yang mendorong kepada kerosakan. Dalam keadaan ini, titik pertemuan antara kedua-dua ini, ketenteraman awam dan kebebasan perlu dicari.

Di samping memerlukan undang-undang yang baik, kita memerlukan kematangan rakyat. Rakyat harus memainkan peranan dan menjalankan tanggungjawab untuk memastikan ketenteraman negara sentiasa terjaga. Dalam hal berkaitan, undang-undang untuk mengekang kegiatan subversif dan perbuatan yang boleh memudaratkan ketenteraman awam sentiasa diperlukan oleh setiap negara. Banyak negara di dunia yang mahukan undang-undang berkaitan diperkenalkan atau diperketatkan. Kita belum pasti mengenai bentuk dan perincian undang-undang yang bakal digubal, tetapi apa yang disuarakan Perdana Menteri ialah undang-undang itu kelak akan berada di bawah prinsip yang termaktub dalam Perkara 149 Perlembagaan Persekutuan, iaitu mengekang aktiviti subversif dan tindakan yang memudaratkan ketenteraman awam. Mungkin elok untuk setiap kita meneroka dan memahami Perkara 149 secara menyeluruh. Sekiranya berkesempatan, saya akan cuba berkongsi dengan pembaca pada minggu akan datang. Berbalik kepada hal ini, selain daripada undang-undang yang baik, kita juga memerlukan mahkamah yang mempunyai kuasa perundangan luas dan bebas. Perdana Menteri melahirkan komitmen untuk menyerahkan kuasa menentukan tempoh tahanan bagi tahanan tanpa bicara yang ketika ini berada dalam badan eksekutif, kepada badan kehakiman.

Selain daripada apa yang disebut Perdana Menteri itu, badan kehakiman juga perlu diiktiraf kuasa yang luas untuk membuat semakan semula ke atas semua kuasa budi bicara pihak eksekutif. Selain itu, dalam aspek undang-undang berkaitan subversif, kuasa lembaga penasihat di bawah Perkara 151 Perlembagaan Persekutuan juga perlu dikaji semula. Ia akan menjadikan proses semak dan imbang dijalankan lembaga penasihat menjadi lebih berkesan. Berkenaan sistem dan amalan kepolisan, perutusan Perdana Menteri memberi kesan yang agak mendasar kepada kuasa polis. Janji kerajaan untuk menilai semula seksyen 27 Akta Polis dan juga kesan kepada penarikan balik keadaan darurat adalah dua perkara yang memberi implikasi besar ke atas kuasa polis. Sebagai sebuah badan penguat kuasa undang-undang utama negara, saya percaya polis mengutamakan keamanan negara dan menjalankan kuasa berdasarkan undang-undang yang diluluskan oleh Parlimen. Namun dengan keadaan undang-undang yang semakin longgar, mungkin agak sukar untuk pihak polis menjalankan keutamaan dalam tugasan mereka. Sehubungan itu, kerajaan harus memandang serius perkara berkaitan keanggotaan, pentadbiran, kebajikan dan profesionalisme pasukan berkenaan supaya polis juga akan melalui proses transformasi seiring dengan transformasi undang-undang yang akan kita alami.

Penulis ialah Profesor Madya Kulliyyah Undang-Undang Ahmad Ibrahim, Universiti Islam Antarabangsa Malaysia (UIAM)

SUMBER

BERITA HARIAN

24 SEPTEMBER 2011

ISU ANTARABANGSA : DERITA AKANKAH BERAKHIR? DUNIA TENTUKAN NASIB PALESTIN

Oleh Syed Azwan Syed Ali

syedazwan@bharian.com.my

Tanggal 23 September ini bakal menjadi tarikh keramat bagi 193 negara anggota Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB) untuk menentukan kedudukan Palestin yang bergolak sejak lebih 60 tahun lalu selepas Britain yang memerintahnya sejak 1920, menyerahkan mandat di wilayah itu kepada PBB pada 1947. Presiden Palestin, Mahmoud Abbas, dijangka membentangkan permohonan rasmi Palestin untuk menjadi anggota penuh di PBB selepas rundingan damai yang ditaja sekutu kuat Israel, Amerika Syarikat (AS) bagi menyelesaikan konflik Israel-Palestin gagal mencapai kata putus. Palestin tidak lagi yakin dengan rundingan damai untuk menubuhkan ‘dua negara’ ketika penempatan haram terus dibina rejim Tel Aviv di Tebing Barat dan Baitulmaqdis Timur selain Gaza kekal sebagai ‘penjara kemanusiaan terbesar di dunia’ dek kepungan darat dan laut rejim zionis Israel. Tindakan memohon keanggotaan penuh di PBB itu adalah cubaan nekad Palestin selepas Abbas yang mengetuai Pihak Berkuasa Palestin (PA) di Ramallah bersedia berdamai dengan Hamas yang menguasai Gaza sejak 2007 bagi penubuhan Kerajaan Perpaduan untuk membolehkan Palestin diiktiraf sebagai negara berdaulat dan merdeka berdasarkan kepada sempadan 1967.  

PA bercadang meminta Perhimpunan Agung PBB (UNGA) mengiktiraf negara Palestin berdasarkan sempadan sebelum perang pada 1967 apabila Israel menawan Tebing Barat, Gaza dan Baitulmaqdis Timur. AS sejak awal lagi memberi amaran menggunakan kuasa vetonya untuk menolak permohonan Palestin pada Majlis Keselamatan PBB selain Washington turut mengancam akan menarik balik dana tahunan AS$600 juta (RM1.8 bilion) kepada PA jika Abbas meneruskan hasratnya itu.  Tel Aviv pula menyifatkan tindakan Palestin sebagai langkah ‘memencilkan’ negara Yahudi itu dan mengeluarkan amaran untuk membatalkan semua perjanjian termasuk Perjanjian Damai Oslo 1993 yang menyaksikan kelahiran PA selaku pentadbir wilayah di Palestin dengan kuasa terhad. Penganalisis politik antarabangsa menyifatkan tindakan Palestin untuk mengemukakan permohonan menjadi negara anggota PBB, perlu dilihat sebagai pelengkap kepada usaha menamatkan konflik Israel-Palestin dan bukan alternatif kepada rundingan damai tajaan AS yang sehingga hari gagal membuahkan impak positif.  Melalui permohonan itu, dua kemungkinan bakal berlaku iaitu PBB menerima Palestin sebagai negara anggota penuh atau sekurang-kurangnya mengangkat status Palestin daripada ‘entiti bukan negara’ yang menjadi pemerhati di badan dunia itu kepada ‘negara bukan anggota’.  “

Kedua-dua keputusan ini akan memberi impak besar kepada Palestin,” kata Ketua Kluster Politik, Keselamatan dan Hal Ehwal Antarabangsa Majlis Profesor Negara, Prof Dr Mohamed Mustafa Ishak merujuk status baru Palestin di PBB pasca UNGA ke-66 yang bermula 13 September lalu. Sejak 22 November 1974, Palestin menerusi Pertubuhan Pembebasan Palestin (PLO) mempunyai kedudukan pemerhati dengan status entiti bukan negara di PBB serta mempunyai wakil tetap di badan dunia itu yang membolehkannya bersuara tetapi tidak boleh mengundi di PBB. Untuk menjadi anggota penuh dengan kuasa mengundi di PBB, negara memerlukan kelulusan Majlis Keselamatan PBB dianggotai lima kuasa besar selaku anggota tetap majlis keselamatan iaitu AS, Britain, China, Perancis dan Russia.  Sebaliknya, Palestin memerlukan sokongan dua pertiga daripada 193 negara anggota PBB dalam UNGA bagi membolehkannya mendapat status negara bukan anggota, antara lain membolehkannya mengakses kepada badan dunia seperti Mahkamah Jenayah Antara Antarabangsa (ICJ) bagi menyaman Israel kerana menjajah wilayahnya berdasarkan garis sempadan sebelum perang enam hari antara Israel dan negara Arab pada Jun 1967.

PBB sebelum ini meluluskan Resolusi 242 pada November 1967 yang memutuskan Israel berundur semula ke sempadan sebelum 1967 dan mengembalikan sebahagian daripada wilayah ditawannya, namun Tel Aviv dilihat menggunakan wilayah didudukinya sebagai bahan tawar menawar untuk mencipta rundingan damai palsu menerusi apa disebut sebagai pertukaran wilayah.  Mustafa meramalkan Palestin tidak menghadapi masalah untuk mendapatkan sokongan 128 negara anggota PBB, terutama dari sebahagian besar negara Asia, negara anggota Pergerakan Negara Berkecuali (NAM), Pertubuhan Kerjasama Islam (OIC), Liga Arab, Afrika dan Amerika Selatan termasuk Brazil dan Argentina menyatakan sokongan kepada Palestin bagi menyelesaikan konflik di Asia Barat.  “UNGA akan mendedahkan sentimen dunia kepada Palestin. Jika Palestin berjaya mendapatkan sokongan di UNGA, AS akan berdepan dilema. Memang benar AS boleh menggunakan vetonya di Majlis Keselamatan tetapi ini bermakna AS akan mengundi menentang suara dunia. Ini mendedahkan tembelang negara kuasa besar itu.  “Amerika dilihat tidak jujur dalam menyelesaikan konflik di Palestin dan Asia Barat.

Amerika akan dilihat tidak lebih dari sekadar boneka dan proksi Israel,” kata profesor sains politik itu meramalkan China dan Russia berkemungkinan mengambil pendirian berkecuali atau menyokong hasrat Palestin di PBB. Ketika ini, sentimen masyarakat dunia dilihat memihak kepada Palestin selepas tinjauan mendapati ramai penduduk Eropah iaitu Britain, Perancis dan Jerman mahu kerajaan mereka menyokong pembentukan negara Palestin dalam undian di PBB, demikian menurut akhbar Britain, The Guardian, minggu lalu. Berdasarkan tinjauan pertubuhan bukan kerajaan itu, 59 peratus responden di Britain menyokong pembentukan negara Palestin, 69 peratus di Perancis dan 71 peratus di Jerman, berbeza dengan pendirian AS, Israel dan Kesatuan Eropah (EU) yang melihat hasrat Palestin itu menjejaskan rundingan damai. Palestin dijangka tidak berdepan masalah mendapatkan sokongan negara Arab selepas Perdana Menteri Turki, Recep Tayyip Erdogan mengeluarkan kenyataan tegas di ibu pejabat Liga Arab di Mesir minggu lalu bahawa pengiktirafan negara merdeka Palestin adalah kewajipan negara Arab dan bukan pilihan.

Erdogan berkata, sudah tiba masanya bendera Palestin berkibar di PBB selain menyifatkan perjuangan Palestin adalah perjuangan menjaga maruah negara Arab – sentimen bertitik tolak daripada serangan ke atas kapal flotila ke Gaza, Mavi Marmara, Mei tahun lalu yang menyaksikan sembilan aktivis Turki ditembak mati komando Israel. Namun, pensyarah sains politik dan hubungan antarabangsa Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM), Prof Madya Dr Mohd Kamarulnizam Abdullah, berkata Palestin berdepan laluan sukar jika gagal mendapat pengiktirafan AS kerana dalam sistem antarabangsa, sesebuah negara memerlukan pengiktirafan negara kuasa besar.  “Persoalan utama sekarang adakah Palestin diiktiraf sebagai sebuah negara oleh kuasa besar. Palestin memenuhi semua kriteria sebagai negara iaitu mempunyai wilayah, kedaulatan, rakyat dan kerajaan, tetapi ia tiada elemen yang terpenting iaitu pengiktirafan. Dalam konteks sistem antarabangsa, perkara itu (pengiktirafan) adalah daripada Majlis Keselamatan.  “Palestin akan mengalami nasib seperti Taiwan yang tidak menerima pengiktirafan China. Taiwan ada hubungan diplomatik dengan negara lain tetapi ia terus menghadapi masalah kerana tidak diiktiraf kuasa besar, namun dari satu sudut hasrat Palestin di PBB, adalah langkah positif,” kata Kamarulnizam. Apa yang pasti, rundingan Israel-Palestin perlu diteruskan jika dunia mahu keamanan mutlak bertapak di wilayah yang terletak di antara Laut Mediterranean dan Sungai Jordan itu dengan 23 September ini menjadi titik mula baru untuk menyelesaikan isu yang dianggap ‘duri dalam daging’ konflik di Asia Barat.

SUMBER

BERITA HARIAN

20 SEPTEMBER 2011

ISU ALAM SEKITAR : PEMULIHARAAN BERASASKAN RINGGIT MALAYSIA? BETULKE?

Oleh Mohd. Hazli Hassan

Kali ini ingin saya bercerita mengenai dua orang sahabat saya yang menjalankan program pemuliharaan marin tanpa mendapat bantuan dan promosi besar-besaran. Program yang dijalankan atas daya usaha sendiri itu sebenarnya bukan bermula semalam atau tahun lepas, ia dilakukan sejak tahun 2000 lagi. Lebih mengagumkan, usaha yang dijalankan mereka, biarpun kecil, berjaya menunjukkan keputusan yang agak baik dan sehingga kini usaha-usaha itu diteruskan. Saya mengutarakan perkara ini kerana sejak akhir-akhir ini banyak persatuan ditubuhkan untuk menjalankan usaha pemuliharaan alam sekitar dan alam marin. Seperti dua sahabat saya itu, saya juga menyanjung usaha murni yang dijalankan persatuan-persatuan ini. Bukan apa, jika tidak kerana mereka, tidak ramai yang tahu mengenai program pemuliharaan yang dilakukan. Namun dalam ‘kemeriahan’ program pemuliharaan di samping mendapat publisiti besar-besaran, saya terfikir apa akan terjadi jika mereka tidak diberi dana oleh mereka yang mempunyai kepentingan. Sebagai contoh jika ia dijalankan di satu-satu negeri, pastinya kerajaan negeri akan membiayai kos program pemuliharaan itu. Saya cuba membayangkan jika kerajaan negeri tidak membiayai program berkenaan, adakah persatuan-persatuan berkenaan akan meneruskan ‘niat’ mereka sama seperti dua sahabat saya?

Bukan menidakkan kos yang bakal dihadapi, namun saya melihat ada sesetengah persatuan pemuliharaan tidak lagi berpegang kepada prinsip non profit organisation. Malah, ada yang mengenakan yuran yang agak tinggi kepada peserta yang ingin menyertai program pemuliharaan yang dianjurkan mereka. Sudahlah mendapat pembiayaan daripada kerajaan negeri mahupun agensi kerajaan berkaitan, tapi turut mengenakan caj yang yang tidak setimpal kepada peserta. Dan saya turut mendengar ada kerajaan negeri dan juga agensi kerajaan memberikan pembiayaan yang ‘agak besar’ kepada persatuan ini untuk menjalankan aktiviti pemuliharaan yang dilihat tidak berapa menjadi. Dalam publisiti di dada akhbar, mereka dilihat bersungguh-sungguh mengatakan itu dan ini untuk mempertahankan alam sekitar daripada dicemari atau diganggu. Namun, adakah kata-kata itu sama akan diungkapkan jika tidak mendapat pembiayaan atau tiada publisiti yang diberi macam dua orang sahabat saya? Bukan menidakkan usaha yang dijalankan oleh mereka, namun mungkin segelintir daripada persatuan ini mempunyai agenda tersendiri atau cuba mencari keuntungan daripada ‘kelalaian’ kerajaan negeri atau agensi kerajaan. Jika ini berterusan, nampak gaya, pembiayaan yang sepatutnya boleh diagih-agihkan kepada mereka yang menjalankan aktiviti sama bakal didominasi oleh segelintir persatuan sahaja.

(Jom sertai FB Impak Alam di www.facebook.com/impakalam)

SUMBER

UTUSAN MALAYSIA

24 SEPTEMBER 2011