ISU DISIPLIN : TINDAKAN RANTAI PELAJAR HUKUMAN TIDAK BERTAMADUN

Tindakan menghukum pelajar secara keterlaluan atas apa juga kesalahan sehingga ke tahap mendera tidak sepatutnya berlaku. Walaupun hukuman itu perlu bagi mendisiplinkan pelajar, tetapi ia tidak sepatutnya hingga boleh mencederakan atau menyebabkan mereka menjadi trauma. Kejadian seorang pelajar berusia 13 tahun di sebuah sekolah agama di Bachok, Kelantan yang bukan saja dipukul, malah dirantai gurunya adalah keterlaluan dan tidak wajar. Dalam kejadian 6 Julai lalu, pelajar terbabit, Mohd Ihsaan Mohd Hussin yang belajar di Tahfizul Quran Al Ikhlas, dirantai kedua-dua kakinya selama sejam atas kesalahan menghisap rokok. Walaupun merokok itu satu kesalahan serius bagi seorang pelajar, namun hukuman yang dikenakan itu boleh dianggap tidak bertamadun. Kita simpati dengan ibu bapa serta keluarga pelajar terbabit. Ketika mengharapkan anak mereka mendapat ilmu agama yang mencukupi bagi bekalan dunia akhirat dan dijaga dengan baik oleh pihak sekolah, tetapi ia tidak berlaku seperti yang mereka hajati.

Pihak sekolah sepatutnya mengenakan hukuman lebih sesuai bagi mendisiplinkan pelajar mereka. Kita bimbang pelajar akan berada dalam keadaan ketakutan melampau selama berada di sekolah atau asrama. Suasana itu pastinya tidak sesuai untuk pelajar menimba ilmu kerana bimbang hukuman yang berbentuk ‘seksaan’ ini akan dikenakan ke atas mereka pada bila-bila masa. Kita juga bimbang kesan daripada hukuman yang keterlaluan ini akan menghantui mereka sepanjang hidup, malah lebih buruk ia akan terbawa-bawa sehingga mereka dewasa. Justeru, kita berharap pihak terbabit sama ada Jabatan Pelajaran Negeri (JPN) atau Jabatan Agama Islam negeri yang mengawal selia sekolah agama dapat memantau keadaan ini. Pihak berkenaan sepatutnya mempunyai garis panduan jelas mengenai bentuk hukuman yang boleh dikenakan terhadap pelajar seperti diamalkan di sekolah kebangsaan (SK) atau sekolah menengah kebangsaan (SMK).

Kita tidak mahu kejadian sama di Kangar, Mac lalu berulang apabila seorang guru agama di Sekolah Rendah Islam Al-Furqan, dituduh mendera murid Tahun Satu, Saiful Syazani Saiful Sopfidee hingga mati. Kita berasa kecewa kerana sekolah agama yang sepatutnya menerapkan nilai disiplin yang tinggi berteraskan ajaran Islam, namun berlaku pula sebaliknya. Lebih mengejutkan maahad tahfiz terbabit belum didaftarkan walaupun sudah beroperasi sejak 10 tahun lalu. Apapun, kita berharap ibu bapa yang mahu menghantar anak masing-masing ke sekolah agama supaya memastikan terlebih dulu sekolah terbabit berdaftar dengan pihak berkuasa dan mempunyai peraturan jelas. Selain itu ibu bapa juga harus memastikan tenaga pengajarnya juga terlatih supaya mereka tahu peraturan serta garis panduan yang perlu dipatuhi.

SUMBER

BERITA HARIAN

15 MEI 2011

ISU PENDIDIKAN : UNIVERSITI PENYELIDIKAN SAINS SOSIAL DIKAJI

Pengumuman Menteri Pengajian Tinggi, Datuk Seri Mohd Khaled Nordin mengenai penubuhan Universiti Penyelidikan Sains Sosial sebenarnya memberi satu penghormatan kepada ilmu sains sosial yang menyumbang kepada pembangunan insan dalam pembinaan peradaban dan ketamadunan bangsa dan negara. Tulisan ini ingin menjawab artikel yang ditulis Pensyarah Kanan, Pusat Pengajian Komunikasi Universiti Sains Malaysia (USM), Prof Madya Mohamad Md Yusof berhubung persetujuan mengenai penubuhan sebuah Universiti Penyelidikan Sains Sosial yang dilaporkan akhbar ini pada 12 Julai lalu. Dalam ilmu sains sosial penghasilan pengetahuan tidaklah terpisah daripada keadaan kehidupan sosial yang menjadi tempat yang merentangi dan melampaui negara-bangsa, mencakupi komuniti dan wilayah. Persoalan sekarang perlukah kita kepada penubuhan sebuah Universiti Penyelidikan Sains Sosial dan apakah pengumuman Khaled itu memberi makna bahawa fakulti dan pusat pengajian sains sosial atau yang berkaitan dengannya di institusi pengajian tinggi awam (IPTA) di Malaysia tidak memainkan peranannya dalam proses pembangunan negara.

Seperkara lagi tidakkah ini juga membawa kepada pembaziran dana yang cukup besar. Adalah dirasakan buat masa sekarang negara kita sudah mempunyai 20 IPTA dan ini tidak mengira IPTS ternama yang juga dapat mengembangkan fakulti sains sosial mereka. Pembinaan sebuah Universiti Penyelidikan Sains Sosial memakan masa yang lama dan ia memerlukan sumber tenaga profesional yang besar datangnya daripada pelbagai bidang dan disiplin. Apa yang penting dan harus dilakukan Kementerian Pengajian Tinggi dan ahli akademik sains sosial ialah menimbang kembali pengajaran ilmu sains sosial di fakulti dan pusat pengajian yang sedia ada supaya lebih relevan dengan situasi Malaysia dan budaya kepelbagaian kaum dan etnik. Ia dapat memberikan sumbangan bermakna kepada pembinaan ilmu sains sosial Asia dan Malaysia dalam pembangunan dan pencapaian kemajuan di negara ini. Perkara asas yang perlu digerakkan di sini ialah reformasi kepada ilmu sains sosial kita. Antara isu besar ialah Eurosentrisme. Meskipun kritikan dan kesedaran terhadap Eurosentrisme (pemusatan kepada Eropah dan Amerika Utara) telah merebak ke dalam ilmu sains sosial tetapi ia harus diterjemahkan ke dalam pengajaran ilmu sains sosial yang menjadi dasar di fakulti dan pusat pengajian di universiti di negara ini.

Mata pelajaran dan kuliah penghantar dasar ilmu sains sosial yang condong kepada perspektif teoritis, ilustrasi dan bahan bacaan Barat sama ada Inggeris atau Amerika Utara perlu dirombak bagi memperlihatkan perspektif Asia dan Malaysia. Di pihak lain kesedaran dan kritik terhadap Eurosentrisme, Orientalisme, kebergantungan ahli akademik dan masalah dalam ilmu sains sosial adalah suatu pengembangan dan pengawalan kepada pembinaan konsep dan teori alternatif yang tidak bergantung kepada Barat sebagai satu-satunya kayu ukur dan sumber pengetahuan. Ini agar wacana alternatif dapat dimasukkan ke dalam pengajaran dan penyelidikan dan supaya kritikan terhadap Eurosentrisme menjadi sebahagian daripada pokok silibus ilmu sains sosial. Dengan ini Eurosentrisme akan muncul menjadi tema dalam pengajaran nanti. Ahli akademik di universiti negara ini perlulah cuba menghadirkan tradisi kritis wacana alternatif di dalam perkuliahan mereka. Ini tidaklah bermakna perkara seumpama ini tidak dilakukan di universiti tempatan tetapi hal ini tidak menjadi suatu perkara utama dan penting.

Bidang penyelidikan dilakukan hanya semata-mata untuk dimasukkan kepada ISI atau jurnal antarabangsa yang bertauliah dan cuba mengejar senarai atau ‘ranking dunia.’ Ini amat dikesali kerana pengiktirafan ISI ini berada ini di bawah bidang kuasa penerbitan yang bernaung di Barat. Ia juga bermakna Petunjuk Prestasi Utama (KPI) dan kecemerlangan pensyarah universiti kita berada di bawah ketentuan Barat. Ini adalah satu bentuk kolonisasi halus yang harus diteliti. Sejauh manakah relevan dan kaitannya lingkungan budaya kita yang pelbagai kaum dan etnik iaitu wilayah dunia bukan Eropah pada masa sekarang dengan situasi wilayah Eropah Barat abad ke-19 itu? Apakah kita langsung tidak mempunyai teori komunikasi dan teori sosiologi tempatan untuk diketengahkan? Bertitik tolak dari senario ini, kita haruslah berusaha menyelesaikan masalah pengajaran teori sosiologi mahukan komunikasi dengan mendekati kajian teori kedua-duanya secara lebih universal yang mencakupi persoalan apakah teori sosiologi atau komunikasi telah dilakukan di luar batas moden Eropah dan Amerika Utara.

Penulis ialah Ketua Program Sarjana, Fakulti Komunikasi dan Media, UNISEL, Kampus Shah Alam.

SUMBER

BERITA HARIAN

16 JULAI 2011

ISU DISIPLIN : FORMULA 1:3:7 SELESAI KES DISIPLIN PULIH REPUTASI SEKOLAH

Langkah Kementerian Pelajaran untuk menyegerakan penyelesaian kes disi-plin pelajar sememangnya dialu-alukan semua pihak, terutama ibu bapa. Jika kes disiplin pelajar dibiarkan berlarutan, ia bukan saja menjejaskan reputasi serta prestasi sesebuah sekolah dan kementerian, bahkan mengganggu pembelajaran pelajar terbabit. Arahan terbaru kementerian yang mewajibkan kes disiplin di sekolah diselesaikan dalam masa seminggu pada semua peringkat, sudah pasti dapat mengurangkan rasa tidak puas hati dalam kalangan mereka yang terbabit, termasuk ibu bapa pelajar. Walaupun statistik Kementerian Pelajaran menunjukkan hanya kira-kira tiga peratus daripada lebih lima juta pelajar di 10,000 sekolah rendah dan menengah di seluruh terbabit dalam kegiatan salah laku sepanjang sesi persekolahan tahun lalu, namun dari segi angka, ia agak tinggi. Mengikut rekod kementerian, sejumlah 111,484 pelajar atau 72,557 pelajar sekolah menengah dan 38,927 murid sekolah rendah dikesan terbabit dalam pelbagai salah laku disiplin pada 2010. Antara kes salah laku disiplin yang sering dilakukan pelajar termasuk jenayah sebanyak 17,595 kes, ponteng sekolah 19,545 kes, kelucahan 3,031 kes, vandalisme 5,212 kes dan kenakalan 8,563 kes.

Beberapa kes yang pernah dilaporkan media sebelum ini termasuk kes pelajar perempuan menendang guru di dalam kelas, pelajar lelaki menumbuk guru di bilik guru dan banyak lagi, sesetengahnya dirakam dengan telefon bimbit dan dapat dilihat menerusi YouTube. Justeru, masalah disiplin seperti ponteng, berkelakuan buruk, kecurian dan pergaduhan yang menyebabkan kecederaan tidak boleh diterima walaupun masalah berkenaan tidak begitu membimbangkan dan terkawal. Langkah terbaru kementerian bagi menangani kes disiplin pelajar ini terkandung dalam surat pekeliling ditandatangani Ketua Pengarah Pelajaran, Datuk Abd Ghafar Mahmud, mewajibkan sekolah mengambil tindakan perlu pada hari pertama kes itu berlaku dan menyerahkannya kepada Pejabat Pelajaran Daerah untuk tindakan susulan dan seterusnya ke Jabatan Pelajaran Negeri (JPN) serta kementerian. Sebelum ini ada kes atau kejadian yang hanya dilaporkan kepada kementerian selepas beberapa hari ia berlaku atau apabila diminta kementerian. Ada juga kes yang disiarkan oleh media massa terlebih dulu sebelum pihak kementerian dimaklumkan secara rasmi mengenainya. Kita berharap Prosedur Operasi Standard (SOP) yang baru itu serta kerjasama daripada Persatuan Ibu Bapa dan Guru (PIBG) dapat membantu semua pihak menangani masalah disiplin dan salah laku yang mengganggu proses pembelajaran di sekolah.

SUMBER

BERITA HARIAN

16 JULAI 2011