Rencana ini ditulis oleh :
Rohami Shafie
Pensyarah Kanan Perakaunan dan
Kewangan,
Pusat Pengajian Perakaunan,
Felo Penyelidik Institut Keusahawanan
dan Koperasi,
Universiti Utara Malaysia.
Sesi persekolahan 2013 sudah bermula.
Bagi yang memperoleh kesemua A dalam UPSR, mereka ditawarkan ke Sekolah
Berasrama Penuh (SBP). Namun demikian, tempatnya amatlah terhad, maka bukan
semua pelajar yang cemerlang UPSR dapat tawaran kemasukan ke SBP. Ini belum
diambil kira murid-murid miskin yang setakat memperoleh 2A atau 3A sahaja. Bagi
penulis mereka ini lebih cemerlang berbanding murid-murid yang datangnya
daripada keluarga kaya raya dan memperoleh 5A. Mereka ini tidak boleh sesekali
diabaikan. Penulis mengesyorkan agar sekolah menengah kebangsaan dan sekolah menengah
vokasional diperkasakan sehebat SBP, di samping membina lebih banyak SBP di
pedalaman seperti di Sabah dan Sarawak berbanding kini yang kebanyakannya
berada di bandar-bandar besar seperti Kuala Lumpur, Putrajaya, Cyberjaya,
Seremban dan Johor Bahru. Ini bagi memberi pendidikan terbaik kepada pelajar
miskin yang tidak dapat memasuki SBP Premier yang kebanyakannya berada di
bandar-bandar besar.
Di samping tumpuan terhadap pelajar
yang cemerlang peperiksaan, golongan pelajar majoriti yang tidak bijak dalam
peperiksaan juga tidak seharusnya dipinggirkan. Jika dipinggirkan, dibimbangi
mereka akan terjebak dengan masalah sosial. Mereka ini mungkin kurang cemerlang
dalam peperiksaan tetapi dalam hal-hal lain mereka mungkin lebih cemerlang
berbanding yang memperoleh semua A. Perlu diingat, setiap insan ada kekuatan
tersendiri. Justeru, penulis ingin mencadangkan kepada Kementerian Pelajaran
agar mempelbagaikan jenis sekolah di Malaysia dengan menubuhkan sekolah
berteraskan perniagaan dan keusahawanan kepada pelajar yang kurang cemerlang
dalam peperiksaan. Mereka ini rata-ratanya tidak begitu berminat dengan
pembelajaran berteraskan peperiksaan semata-mata, di samping tidak mempunyai
keupayaan untuk memilih profesion elit seperti doktor, akauntan dan jurutera. Bagi
pandangan masyarakat majoriti, profesion elit sebeginilah yang menjamin masa
hadapan anak-anak mereka walhal menurut Islam sumber utama kekayaan datangnya
daripada perniagaan.
Malangnya di Malaysia, kursus-kursus
perniagaan hanya diajar di peringkat universiti. Sewajarnya generasi muda
didedahkan dengan asas perniagaan sejak di bangku sekolah lagi. Kalau kita
teliti rata-rata ahli-ahli perniagaan yang berjaya telah memulakan perniagaan
sejak berumur belasan tahun lagi. Mereka ini tidak dilatih secara formal dan
hanya mempelajari selok-belok perniagaan dan keusahawanan melalui pengalaman
sendiri. Pengalaman inilah yang amat berguna kepada mereka untuk menjadi
usahawan dan ahli korporat yang berjaya dan kaya raya. Namun demikian, terdapat
ramai juga yang tidak berjaya dalam perniagaan. Kebanyakan mereka ini mempunyai
azam untuk berjaya dalam perniagaan, malangnya mereka tidak diterapkan dengan
pelbagai disiplin ilmu perniagaan umpamanya bagaimana untuk mengurus kewangan
perniagaan dengan baik. Ambil contoh terdapat ahli-ahli perniagaan yang baru
setahun dua berniaga mengggunakan wang keuntungan perniagaan untuk membeli
kereta mewah bagi tujuan peribadi. Wang keuntungan ini sepatutnya dilabur
semula untuk memperkembangkan lagi perniagaan.
Ini baru bercakap mengenai modal belum
lagi bercakap tentang bagaimana untuk membuat pelaburan dengan bijak supaya
tidak mudah ditipu dengan orang lain. Di samping menguasai ilmu pengurusan
kewangan, para pelajar juga sewajarnya didedahkan dengan prosedur yang betul
untuk menubuhkan perniagaan. Kursus seperti ini akan membolehkan mereka
mengetahui apakah jenis perniagaan yang mempunyai prospek yang baik pada masa
hadapan. Umpamanya, mereka boleh didedahkan dengan perniagaan tani dan
penternakan. Dalam perniagaan tani dan penternakan pula terdapat banyak cabang
perniagaan yang boleh didedahkan kepada mereka. Malahan, aspek inovasi dan
kreativiti serta teknologi maklumat dan komunikasi sewajarnya ditekankan dalam
bidang perniagaan sebegini agar dapat menjana pendapatan lumayan di samping
menampung permintaan pasaran tempatan.
Ini baru beberapa subjek yang wajib
diperkenalkan di sekolah yang berteraskan perniagaan dan keusahawanan. Terdapat
banyak lagi kursus yang boleh diajar kepada mereka. Sesi pembelajaran pula bukan
setakat teori sahaja tetapi juga mereka sewajarnya didedahkan dengan dunia
perniagaan sebenar. Yakinilah, jika sekiranya sekolah sebegini berjaya kelak,
ia akan melahirkan lebih ramai lagi ahli perniagaan di kalangan generasi muda
pada masa akan datang, bahkan akan membuka lebih banyak peluang pekerjaan
kepada rakyat serta memperkasakan lagi keupayaan ekonomi Malaysia.
Sumber :
Utusan Malaysia
3 Januari 2013