JEMPUT JADI PEMBACA SETIA BLOG INI



25 September 2010

BAHASA MALAYSIA KERTAS 1 STPM = ASAL USUL BAHASA MELAYU

FAKTA PENTING 

01. Filum ialah kelompok bahasa tertua berusia 5000 tahun. (Filum Austris )
02. Rumpun ialah kelompok bahasa berusia 2500 hingga 5000 tahun.
03. Terdapat 3 rumpun bahasa iaitu Austronesia, Austroasia, Cina-Tibet
04. Keluarga ialah kelompok bahasa berusia 2500 tahun.
05. Bahasa Austronesia terdiri daripada Nusantara, Polinesia, Malenesia, dan Mikronesia.
06. Bahasa Polinesia ialah Hawaii, Tonga, Tahiti, Samoa, Maori, dan Kepulauan Easter di Timur.
07. Bahasa Malenesia ialah kepulauan Fiji hingga ke Halmahera, New Guinea, New Caledonia, Irian.
08. Bahasa Mikronesia ialah kepulauan Marianna, Marshall, Gilbert, dan Carolina.
09. Bahasa Nusantara mengandungi 200 hingga 300 bahasa.
10. Bahasa Nusantara dikenali juga Bahasa Indonesia.

11. Subkeluarga Bahasa Indonesia ialah Indonesia Pusat dan Filipina-Formosa
12. Dalam subkeluarga Indonesia Pusat terdapat golongan bahasa Sumatera.
13. Bahasa Melayu terletak dalam golongan bahasa Sumatera.
14. Bahasa Sumatera - Acheh, Batak, Minangkabau, Nias, Lampung, Melayu
15. Filipina - Tagalog, Iloko, Bikol, Bisaya, Sulu, Tombulu
16. Kalimantan - Iban, Kayan, Kenyah, Melanau
17. Bahasa Formosa - Favor, Lang, dan Singkam
18. Gorontalo - Bulanga, Kaidipan, Gorontalo, Buoi
19. Toroja - Kaili, Bare'e, dan Wotu
20. Jawa - Sunda, Jawa, dan Madura.

MORFOLOGI : 14 FAKTA PENTING


14 FAKTA PENTING 


01. Morfologi ialah bidang yang mengkaji pembentukan kata.

02. Empat aspek yang dikaji ialah struktur, binaan, golongan dan bentuk kata.

03. Bentuk kata ialah unit tatabahasa yang tunggal.

04. Bentuk kata terhasil dari pengimbuhan, penggandaan, dan pemajmukan.

05. Kata tunggal tidak menerima pengimbuhan, penggandaan dan pemajmukan.

06. Akronim ialah kata singkatan yang terhasil daripada percantuman perkataan.

07. Kata terbitan terhasil daripada proses gandingkan imbuhan dengan kata dasar.

08. Kata majmuk terhasil daripada gabungan dua atau lebih kata dasar.

09. Kata kerja transitif ialah kata kerja yang memerlukan objek selepas kata kerja.

10. Kata kerja tak transitif tidak memerlukan objek atau penyambut.

11. Kata hubung bertugas menggabungkan dua atau lebih ayat - ayat majmuk.

12. Kata praklausa ialah kata yang hadir di hadapan klausa.

13. Kata prafrasa ialah kata yang terletak di hadapan frasa.

14. Kata pascakata merujuk kepada fungsi -nya, hadir selepas sesuatu perkataan.

RENCANA ILMIAH UNTUK BACAAN ANDA

Jangan lupa kualiti filem
Sumber : Utusan Malaysia
Tarikh : 1 Mac 2010

APABILA bercakap tentang kualiti, ada orang menganggap itu suatu yang subjektif. Ini kerana kualiti tidak boleh diukur dengan angka-angka tertentu. Tetapi pada masa yang sama juga kita kena mengakui bahawa ukuran kualiti itu tetap ada. Apa ukuran kualiti filem tempatan? Adakah jumlah kutipan dan bilangan penonton boleh dijadikan ukuran atau sebenarnya kita sendiri dapat mengukur kualiti sesebuah filem dari sudut yang lain?

Khalayak filem tempatan terlalu disogokkan dengan angka. Lalu mereka menganggap angka-angka ini mewakili kualiti sesebuah filem. Kutipan harian dijadikan satu tarikan untuk membawa penonton ke pawagam tetapi pada masa yang sama tidak menawarkan kepada penonton bahawa filem itu terbaik untuk mereka. Kalau pun kita tidak mampu menghasilkan filem yang hanya berkualiti, tetapi kita perlu berusaha untuk menawarkan kepada penonton filem yang memenuhi cita rasa massa. Pada masa yang sama pengarah dan produser dengan jujur mempertingkatkan tahap kualitinya.

Kalau setiap filem yang ditayangkan hanya menjaja angka, kita tidak ada dapat menghasilkan filem yang berkualiti. Walaupun ada yang pandai mengelak berkata kualiti itu subjektif tetapi orang yang menghasilkan tentu tahu yang dibuatnya berkualiti atau sekadar untuk kelangsungan perniagaan. Penonton mesti dicerdikkan atau mendorong mereka berfikiran kritis apabila mendepani filem-filem yang buruk di pawagam.

Ini bukan untuk membunuh filem tempatan tetapi apabila penonton berfikiran kritis dan tidak pasif seperti sekarang, pengarah dan produser akan membuat filem yang menepati atau mendekati cita rasa massa. Mereka tidak rugi apa-apa hanya sekadar mengalih daripada cenderung membuat filem yang buruk kepada filem yang lebih baik, bukan saja lebih popular. Membuat filem yang dirasakan berkualiti tidak memerlukan pelaburan tambahan.

Misalnya kalau selama ini mereka menulis skrip dengan sambil lewa asalkan ada gambar bergerak sudah dianggap filem, berubahlah menulis skrip yang ada anjakan pemikiran. Buatlah filem genre apa sekalipun kerana yang membezakan adalah isi kandungannya. Filem komedi boleh menjadi filem yang bagus dan filem yang penuh dengan syarahan pula menjadi sebaliknya. Kalau sebelum ini pembinaan watak tidak diberi perhatian, untuk menjadi lebih baik perlulah membina perwatakan yang diyakini.

Malah membuat filem yang berkualiti boleh menjimatkan apabila memberikan watak kepada pelakon yang boleh berlakon daripada pelakon yang dipaksa berlakon selepas ditawarkan bayaran lumayan. Di sinilah tanggungjawab pengarah untuk mencerdikkan penonton bahawa mereka menjadi penonton filem bukan penonton artis popular.

Memang benar filem adalah sebahagian daripada cabang mendapatkan hiburan. Tetapi kalau penonton yang kritis tidak terhibur dengan sesebuah filem waima disumbat lagu dan artis popular, mereka tidak akan rasa terhibur. Maka pengarah jangan mudah menganggap filem mereka hanya sebuah hiburan. Bagaimana pula kalau filem yang dikatakan hiburan membuat penonton rasa terhina dengan kecetekan filem yang ditonton.

Sekarang hampir semua institusi pengajian tinggi tidak kira awam atau swasta ada menawarkan pengajian perfileman. Saban tahun beribu orang yang tamat pengajian dan mereka ini mempunyai selera yang tinggi tentang filem. Bayangkan apa akan terjadi apabila kadar celik filem penonton jauh lebih tinggi daripada pengarah? Sekarang filem-filem buruk bernasib baik kerana ada penonton-penonton yang berselera rendah sekalipun menghuni negara semaju Malaysia. Sepatutnya mereka berselera tinggi.