Oleh Rejal Arbee
rejal@mcoba.org
BERITA HARIAN 19 MEI 2011
Rakyat seharusnya memandang berat nasihat Felo Diraja Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM), Tuanku Raja Zarith Sofiah minggu lalu bagaimana sesetengah orang menyalahgunakan media sosial dan internet untuk meluahkan kemarahan mereka kononnya keadilan tidak wujud di negara ini. Baginda menyatakan tuduhan demikian adalah jauh tersimpang daripada kebenaran hingga boleh menimbulkan konflik yang tidak diasaskan kepada fakta sebenar. Pandangannya itu diberikan ketika menyampaikan Syarahan Diraja selepas menerima Watikah Pelantikan sebagai Felo Diraja UKM daripada Naib Canselor, Prof Tan Sri Dr Sharifah Hapsah Syed Hasan Shahabudin seperti dilaporkan oleh Portal Berita UKM pada 11 Mei lalu. Raja Zarith berkata, apa yang amat diperlukan ialah mengadakan interaksi timbal balik untuk memupuk persefahaman agar tidak akan berlaku salah faham yang boleh mencetuskan kebimbangan dan persengketaan.
Sememangnya akhir-akhir ini terlalu banyak tulisan melampau mendapat tempat khususnya dalam pelbagai blog ekstrem serta portal berita. Ada di antara pihak terbabit dengan begitu angkuhnya mempertahankan kedudukan mereka sebagai rakyat di negara ini, tetapi tidak menghormati kehendak kebangsaan seperti penggunaan bahasa rasmi negara dan sebagainya. Malah mereka berhasrat untuk menghakiskan ciri kebangsaan yang sudah lama diterima rakyat di negara ini seperti budaya kebangsaan, Islam sebagai agama rasmi negara dan kedudukan Raja-Raja Melayu. Mereka seolah-olah tidak senang selagi ciri sukuan dan budaya pinggiran tidak diterima sebagai sebahagian daripada ciri kebangsaan. Bagi mereka slogan 1Malaysia disamakan dengan konsep kepelbagaian dan mahukan semua bahasa, agama dan budaya diterima sebagai sebahagian daripada ciri kebangsaan sehingga mengabaikan kedudukan kebangsaan yang sudah pun diterima dan dimaktubkan dalam Perlembagaan Persekutuan.
Ada di kalangan mereka, termasuk sebilangan pemaju perumahan, kopitiam dan beberapa pertubuhan sukuan lain dengan sengaja tidak mahu menggunakan bahasa kebangsaan, tetapi terus menggunakan bahasa Inggeris dan Mandarin dalam menu dan risalah serta iklan mereka. Pihak berkuasa tempatan juga tidak prihatin, malah tidak mengambil kisah langsung terhadap sikap sedemikian, dengan itu memberi gambaran mereka merestui apa yang dilakukan golongan berkenaan. Jadi hairankah kita kenapa sehingga 26 peratus daripada rakyat negara ini boleh diandaikan tidak langsung faham bahasa kebangsaan? Angka ini adalah berdasarkan unjuran kaji selidik yang dilakukan sebuah portal berita di kalangan 107 rakyat negara ini di Sepang yang mana wujud rakyat berbilang bangsa dan di Jinjang Utara yang mana ada ramai masyarakat bukan Melayu.
Malah ada antara mereka yang mengambil bahagian dan memahami bahasa Melayu berpendapat mereka tidak menganggap bahawa kemampuan berbahasa Melayu adalah sesuatu yang penting dalam kehidupan mereka. Jelas mereka tidak faham bahawa sebagai rakyat negara ini, mereka juga perlu bangga dengan bahasa negara mereka sendiri seperti mana orang Perancis memahami bahasa Perancis atau sikap orang Thai terhadap bahasanya. Kaji selidik berkenaan juga turut menunjukkan bahawa sebahagian besar daripada rakyat negara ini bergaul sesama mereka saja tanpa perlu bergaul dengan bangsa lain. Apa yang boleh disimpulkan orang Melayu begitu terbuka dan liberal hingga boleh menerima kewujudan berbagai-bagai bahasa dan budaya di negara ini tanpa memaksa mereka menganuti kehendak kebangsaan untuk mewujudkan ‘melting pot’ seperti mana di Amerika Syarikat.
Walaupun cogan kata kita ‘Bersatu Teguh Bercerai Roboh,’ kita tidak pula memaksa kewujudan satu aliran persekolahan, satu budaya, satu agama dan sebagainya. Kita menghormati bahasa dan budaya sukuan, tetapi pihak minoriti tidak pula seharusnya mendesak agar bahasa dan budaya sukuan mereka diterima sebagai bahasa dan budaya kebangsaan. Malangnya, ada usaha puak tertentu yang cuba menghakis kehendak kebangsaan ini. Bagi mereka ini tidak wujud keadilan kiranya kehendak sukuan demikian tidak dimaktubkan sebagai ciri kebangsaan. Mereka seolah-olah tidak senang dengan kedudukan kebangsaan yang sudah pun diterima pakai sejak sekian lama di negara ini. Maka rakyat yang cintakan perpaduan tidak harus mudah menerima usaha yang boleh memecah-belahkan rakyat ini.
Penulis ialah Felo Kanan Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM)
Tiada ulasan:
Catat Ulasan