Oleh WAHID HASHIM
(Di Konvensyen Biologi Antarabangsa 2011 di Washington)
Malaysia meninggalkan tiga faktor yang penting di Washington baru-baru ini, iaitu nama, reputasi dan janji - sesuai sebagai pemain baru dalam industri bioteknologi di rantau Asia dan lingkaran Pasifik . Sebut apa sahaja - tayar, sarung tangan, pakaian. ubat-ubatan, baja, aksesori, makan dan minum, genetik manusia, pokok, haiwan - semuanya adalah berkaitan bioteknologi. Sebagai rakyat Malaysia, ia memberi harapan kepada satu punca kekayaan baru, atau menambah apa yang sedia ada. Di Washington, buat pertama kali dalam sejarah monopoli Barat dalam industri bioteknologi, muncul Tan Sri Muhyiddin Yassin sebagai warga luar Eropah dan Amerika Syarikat pertama yang merasmikan Konvensyen Biologi Antarabangsa. Timbalan Perdana Menteri Malaysia itu, diiringi Gabenor Maryland, Martin O'Malley serta Presiden dan Ketua Pegawai Eksekutif BIO, James Greenwood memotong reben merah dan melawat tapak pameran. Bunyi paluan gong sebanyak tiga kali bergema di dalam Pusat Konvensyen Walter E. Washington, apabila Muhyiddin tiba di gerai pameran Bio- XCell Malaysia.
Bukan Singapura, tapi Malaysia yang lebih menyerlah - walau pun Singapura, seperti mana biasa, cuba melancarkan perang dingin menggantung sepanduk besar 'Biopolis Singapore' di pintu masuk Pusat Konvensyen Walter E. Washington, yang dihadiri 15,000 pemain industri bioteknologi daripada 60 negara. Ketua Pegawai Eksekutif BiotechCorp Malaysia, Datuk Iskandar Mizal Mahmood menyusul apabila menjadi salah seorang panel 'Scientific American Super Session': Perspektif Gobal Biotechnologi, dengan perantara oleh Hos CNN dan ketua Pengarang Kumpulan Time, Fareed Zakaria. Fareed penulis beberapa buku terlaris New York Times, cuba memprovokasi Iskandar, dan sudah tentu mahu mempromosikan Singapura, mula mengemukakan soalan yang dangkal dan lebih bersifat sosio-politik, seperti kekangan dan cabaran bangsa China, India dan Islam di Malaysia, pada satu majlis bioteknologi! Reputasi Malaysia tampak menyerlah, apabila pelbagai industri dalam bidang bioteknologi mengikat perjanjian mahu melabur di Malaysia, atau sekurang-kurangnya mahu mengintai peluang dan ruang melalui sesi pertemuan dua mata.
Sebanyak 40 buah industri bioteknologi telah membuat komitmen awal, empat lagi bertukar dokumen pada BioWashington 2011. Empat syarikat yang bertukar-tukar dokumen ialah antara Bio-XCell dengan Agila Specialties Sdn. Bhd., Bio-XCell dengan MoX- Linde Gases Sdn. Bhd., Lestari Pacific dengan Arter Biofuel Products Ltd dan Pristine Oil dengan Bio Protein. Malaysia yang tersenarai dalam 10 pempamer emas kerana komitmennya kali ini, terus berjanji akan melaksanakan janji pemberian insentif, dan berpegang kepada janji itu, Malaysia sekali lagi menjadi negara rantau Asia pertama menganjurkan Persidangan Lingkaran Pasifik mengenai Industri Bioteknologi dan Bio-Tenaga pada November ini, bersempena dengan BioMalaysia 2011. Persidangan elitis itu sebelum ini tidak pernah keluar dari Amerika Syarikat. Pengumuman bersama berhubung perkara itu dibuat sendiri oleh Muhyiddin dan James Greenwood, pada sidang akhbar di Washington. Daripada pengamatan sepanjang BioWashington 2011 pada 27 hingga 30 Julai lalu, ternyata industri bioteknologi telah membuka pintu kepada pelaburan asing memasuki Malaysia dengan nilainya ratusan juta ringgit.
Pengurusan sumber biomas dan sumber manusia yang cekap dan efektif akan menjadikan kekayaan itu dapat dinikmati oleh negara. Dasar bioteknologi yang ada sejak 2005 perlu dikemaskinikan supaya industri itu, serta asas-asas yang mendukungnya seperti sumber, pasaran, perlindungan, hak milik intelektual, pajakan, sewaan, serta insentif dapat dijadikan dokumen atau manual prosedur operasi standard. Kepentingan industri huluan dan hiliran juga perlu dijaga dan dikembangkan melalui satu infrastruktur yang memastikan kemapanan bekalan modal sumber asas. Penubuhan Bio-XCell, BioNexus sebagai penggiat industri bioteknologi perlu beroperasi secara cukup bijak kerana pengisian insentif di Nusajaya, Johor telah disambut oleh pelbagai latar belakang syarikat konglomerat antarabangsa yang telah begitu lama berkecimpung dalam industri itu, dengan Malaysia masih terlalu muda dan banyak hendak dipelajari. Sepak terajang dalam bidang bioteknologi itu tidak boleh hanya digembar-gemburkan dengan kejayaan bersifat kekuatan sedia ada, seperti biodiversiti kita, sumber asli yang banyak, sumber modal insan, dan sebagainya, yang masih di peringkat kulit.
Penawaran serta insentif yang boleh menjerat diri sendiri, seperti pelepasan cukai yang keterlaluan sehingga 10 tahun kepada syarikat asing, penggunaan bahan mentah sehingga menyedut habis sumber tempatan serta pulangan yang terlalu lama perlu juga dikaji di bawah mikroskop.Kalau dilihat kepada bentuk pelaburan yang akan dibawa ke Malaysia, kebanyakan mereka terlalu maju berbanding syarikat tempatan di bawah Bionexus tempatan yang berkisar kepada produk tradisional. Sebahagian daripada pelabur ini mempunyai niche sendiri, sehingga sebahagiannya mempunyai demand tersendiri. Industri bioteknologi memang baru dan kita perlu mengetahui secara lebih mendalam tentangnya. Kita belum ada dasar bioteknologi yang jelas, kecuali sembilan inisiatif - ketika pelabur asing bercakap tentang teknologi mereka yang cukup tinggi.Adakah kita sudah bersedia dengan menyediakan segala keperluan bahan mentah dan modal insan berkemahiran kepada semua pelabur berkenaan? Kita sudah cukup gas Nitrogen? Kita sudah cukup sumber asas menghasilkan isoprene? Kita sudah bersedia membangunkan reaktor bioteknologi berkapasiti puluhan ribu liter? - dan banyak lagi.
Kebanyakan produk, teknologi, infrastruktur serta proses telah dipatentkan oleh industri berkenaan. Malaysia menawarkan diri sebagai penyedia infrastruktur perlu patuh kepada apa yang telah disediakan di bawah hak milik intelektual berkenaan. Hal ini perlu kita perhalusi kerana salah satu pelabur secara terus terang berkata, pihaknya memindahkan operasi ke Malaysia kerana apa yang pernah ditawarkan oleh India dahulu tidak dapat dipenuhi sekarang. Apa sahaja janji-janji manis seperti insentif tenaga kerja yang murah dan infrastruktur yang memadai sudah tidak dapat dipenuhi oleh India. Malaysia boleh menggantikan India kerana Bio-Xcell tahu bagaimanakah caranya dan menjanjikan pelbagai insentif. Selain itu, terdapat dua isu yang perlu diberi perhatian iaitu pengurusan sumber dan harga komoditi. Harga komoditi bahan mentah sangat penting, bermula daripada konsep biomas sehingga kepada asas bahan api, rawatan, pengawet, pemangkin dan sebagainya. Satu dasar bioteknologi kebangsaan untuk mengurus bahan biomas sangat penting bagi mengurus kemapanan bahan, keseimbangan ekologi, dan proses keseluruhan. Sesungguhnya bioteknologi mempunyai masa depan yang cerah jika kita tahu bagaimana menguruskannya.
SUMBER
UTUSAN MALAYSIA
6 JULAI 2011
Tiada ulasan:
Catat Ulasan