SUMBER: BERITA HARIAN ONLINE
TARIKH:3 DISEMBER 2018
PENULIS: SITI HALIZA YUSOP
Bahasa Iceland masih wujud meskipun
dikatakan akan pupus dua abad yang lalu, tidaklah salah untuk mengatakan bahasa
Melayu juga akan terus bertahan dalam menghadapi gelombang besar bahasa
Inggeris ketika ini. Walau bagaimanapun, perkara yang mungkin lebih sukar di
sebalik cabaran itu ialah ‘melayani’ krisis keyakinan yang nampaknya kuat
berakar dalam diri sebahagian masyarakat sehingga ada menganggap bahasa Melayu
bukan bahasa ilmu. Pengarah Institut Alam dan Tamadun Melayu (ATMA) Universiti
Kebangsaan Malaysia (UKM), Prof Dr Supyan Hussin, menyifatkan mereka yang
menganggap bahasa Melayu bukan bahasa ilmu sebagai tidak berpijak pada bumi
nyata. Beliau berkata, sebagai bahasa Malayo-Polinesia merentasi sempadan
negara ini, bahasa Melayu yang dituturkan lebih 330 juta penduduk di seluruh
Nusantara sudah lama digunakan untuk menyampaikan pelbagai ilmu melalui buku
dan kitab.
Di negara ini, peranan itu terutamanya
berlaku ketika bahasa kebangsaan menjadi bahasa pengantar sepenuhnya di sekolah
dan di universiti awam (UA) menyebabkan buku ilmiah, jurnal serta kuliah dan
pengajaran disampaikan dalam bahasa Melayu. Sejak itu, berlaku pertambahan
istilah baharu dalam daftar leksikon kamus dan bilangan buku ilmiah dalam
bahasa Melayu daripada pelbagai bidang termasuk sains, teknologi, perubatan,
seni bina serta kejuruteraan.
BAHASA MELAYU BAHASA ILMU
Menurut Prof Dr Supyan Hussin lagi, kehadiran
buku ilmiah dan makalah dalam bahasa Melayu sebagai sumber ilmu ini turut
membolehkan bahasa ini terus berkembang sebagai bahasa ilmu apabila semakin
ramai sarjana Eropah, Amerika, dan Australia menguasai bahasa ini demi
mendalami ilmu alam Melayu. Beliau
berkata demikian ketika diminta mengulas mengenai bahasa Iceland yang terus
hidup di sebalik tekanan bahasa Inggeris yang dibawa teknologi moden, sama
seperti apa yang berlaku kepada bahasa Melayu kini. Dituturkan 350,000 penduduk
kepulauan Atlantik Utara, bahasa Iceland nampaknya terus hidup meskipun 200
tahun lalu ia diramalkan sesetengah pihak sebagai akan mati dan terus pupus. Ramalan
kepupusan bahasa Iceland itu sebahagiannya berpunca daripada ketiadaan
perancangan pemerintahnya dalam memulihara kelangsungan dan kekuatan bahasa
sebagai usaha kelestarian bahasanya.
Usaha konkrit untuk memulihara bahasa
Iceland itu, hanya disedari selepas berpuluh-puluh tahun dan kewujudan badan
penggerak ala Dewan Bahasa dan Pustaka (DBP) di negara itu membantu Iceland
untuk melihat semula kelangsungan bahasa mereka. Polisi bahasa, peruntukan wang
untuk penggalakan bahasa, insentif dan penguatkuasaan bahasa, menjadikan bahasa
Iceland kembali subur serta terus dilestari malah kini menjadi bahasa
kebanggaan rakyat mereka. Oleh itu, pemerkasaan DBP perlu dilakukan termasuk
melalui peruntukan belanjawan dan undang-undang bertujuan menguatkuasakan
penggunaan bahasa kebangsaan dalam urusan rasmi negara. Perkara yang paling
penting, kita juga memerlukan iltizam politik oleh pemimpin negara untuk
memartabatkan bahasa kebangsaan di negara sendiri, seperti berlaku dalam kes
bahasa Iceland.
KERAJAAN BAHARU PERLU TEGAS
Prof Dr Supyan Hussin
mengatakan antara cabaran terbesar bahasa Melayu pada ketika ini ialah untuk
memastikan masyarakat terus berpegang kepada Perlembagaan terutamanya Akta 152
yang menyebut bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan negara. Kegagalan
berpegang kepada akta ini termasuk Dasar Bahasa Kebangsaan akan memberi kesan
yang sangat buruk kepada pembangunan negara bangsa. Kegagalan rakyat termasuk
pemimpin parti politik untuk berpegang kepada Akta 152 dan Dasar Bahasa
Kebangsaan akan menyebabkan berlakunya kecelaruan dalam pembangunan negara
bangsa. Di sinilah pentingnya kerajaan baharu untuk tegas dalam mempertahankan
Akta 152 dan Dasar Kebangsaan dalam sebarang urusan rasmi negara. Perlembagaan
tidak menafikan kepentingan bahasa Inggeris dan tidak menghalang rakyat mahu
mengembangkan bahasa ibunda mereka tetapi bukan untuk menggantikan bahasa
kebangsaan dengan bahasa lain.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan