Dalam tempoh 53 tahun Dasar Ekonomi Baru (DEB) telah memberi impak yang besar kepada peningkatan sosio-ekonomi orang Melayu. Jangan dinafikan kemajuan yang dicapai. Hidup kita lebih selesa. Pada tahun 2009, pendapatan bulanan purata isi rumah bumiputera ialah RM3,624.
Benar, dari segi jumlah masih lebih rendah dari bangsa Cina (RM5,011) dan India (RM3,999). Ini bukan bererti kita lemah. Jangan salah tafsir data purata ekonomi ini. Bumiputra merupakan komposisi terbesar dan begitu tersebar sifatnya. Yang lebih penting walaupun komposisi kita besar, dalam tempoh lima tahun yang lepas (2004-2009), berbanding bangsa lain, pertumbuhan tahunan purata pendapatan bumiputera mencatat kadar tertinggi iaitu enam peratus (China: 2.5 peratus dan India:3.0 peratus). Ini petanda yang amat baik menuju ke arah keserataan nilai.
DEB serampang bermata dua. Yang pertama jelas kemajuannya. Pada tahun 2009 kadar kemiskinan ialah 3.8 peratus jauh menurun dari lebih dari 50 peratus awal 70-an. Usaha membasmi kemiskinan perlu diteruskan. Perhatian dan tenaga kita perlu dikerah pada yang mata yang kedua, perihal struktur dan penguasaan kek ekonomi rakyat Malaysia.
Agenda ekonomi Melayu perlu bersifat strategik. Keberhasilan apa jua langkah memajukan ekonomi orang Melayu perlu menuju ke matlamat akhir yang sama iaitu mencapai kedudukan ekonomi yang mantap dan lestari, mempunyai organiknya yang tersendiri untuk terus mengukuh. Dengan pencapaian ini kita perlu secara teratur dan dan terancang berani melepaskan tongkat polisi afirmatif kerajaan tanpa menjejaskan apa yang telah dicapai. Polisi afirmatif jangan dibuang langsung tetapi digunakan sebagai jaringan keselamatan bagi yang memerlukan. Untuk menjadi strategik dan membenih sifat organik, agenda ekonomi Melayu perlu mensasarkan kepada 3P: Penyertaan, Pemilikan, dan Penguasaan.
Konsep 3P mesti berlaku serentak. Setiap elemen 'P' saling bergantung antara satu sama lain bagi mewujudkan kekuatan ekonomi yang mantap. Pencapaian kita hari ini tidak strategik. Sebagai contoh (merujuk pada takrifan Bumiputera): Tahun 2006: Sekitar 68 peratus daripada operator mesin adalah Bumiputera tetapi sebaliknya hanya 19 peratus daripada ketua pegawai eksekutif (CEO) merupakan individu Bumiputera. Tahun 2008: Sekitar 25 peratus daripada akauntan adalah Bumiputera tetapi hanya 7 peratus akauntan bertauliah terdiri daripada individu Bumiputera.
Menyertai tanpa memiliki tidak menjamin kelestarian. Ramai orang Melayu menyertai sektor perniagaan tetapi dalam tahun 2007 hanya 16 peratus daripada bangunan dan empat peratus daripada premis perindustrian dimiliki Bumiputera. Pemilikan yang rendah menggugat penyertaan yang berpanjangan. Penyertaan dan Pemilikan juga masih belum mencukupi. Kita perlu penguasaan iaitu kita menjadi pemain utama dalam sektor yang strategik.
Pemilikan perlu strategik. Pemilikan yang banyak tetapi kecil setiap satu akan tewas pada bilangan yang kecil tetapi besar kuasa pasarannya. Kita semua sedia maklum bahawa Bumiputera banyak menyertai sektor pembinaan dan memiliki lesen kontraktor Kelas F tetapi siapa yang menguasai sektor pembinaan? Penguasaan mesti di bentuk dalam setiap peringkat rantaian pengeluaran. Inilah penguasaan strategik. Inisiatif mewujudkan rantaian ekonomi Bumiputera yang kukuh perlu disegerakan.
Data yang digunakan di atas mungkin berubah sedikit hari ini tetapi ia jelas memberi gambaran sejauh mana pencapaian kemajuan kita mampu bertahan. Kita ada pencapaian tetapi tidak strategik. Sifat organik yang menjamin pengukuhan ekonomi yang berpanjangan memerlukan kita meningkatkan Penyertaan pada setiap peringkat perjawatan (khususnya jawatan pertengahan dan atasan) dalam sektor strategik yang kita ada pemilikan yang tinggi dan penguasaan yang besar.
Mesti ada badan yang bertanggungjawab secara khusus mengumpul data, mengukur dan melapor pencapaian ekonomi orang Melayu secara tuntas. Kita perlu mengukur dan menilai pencapaian orang Melayu secara strategik tidak boleh tangkap muat sahaja. Model pelaksanaan berdasarkan keberhasilan.
Bagaimana untuk mencapai 3P? Model pelaksanaan yang efektif perlu dibentuk. Pada hemat saya, model logik berdasarkan keberhasilan (outcome-based model) ala NKRA yang disarankan oleh Perdana Menteri amat bersesuaian. Penumpuan ke atas keberhasilan memastikan kita mengambil kira beberapa bidang keberhasilan utama yang dianggap 'mesti' dicapai bagi memastikan kita berjaya bergerak ke destinasi pencapaian yang kita semua persetujui. Pelaksanaan tidak boleh berdasarkan urutan. Mesti serentak. Sebuah kereta hanya mampu bergerak kalau keempat-empat tayarnya dipasang serentak. Tidak boleh satu-satu.
Agenda ekonomi Melayu perlu digerakkan secara sistematik umpama seekor labah-labah berkaki lapan.
Mingguan Malaysia
28 November 2010
Tiada ulasan:
Catat Ulasan