VARIASI BAHASA

DEFINISI VARIASI BAHASA

Perbezaan bentuk-bentuk bahasa yang digunakan
Berdasarkan situasi tertentu

JENIS-JENIS DAN CIRI-CIRI VARIASI BAHASA

DIALEK Kelainan bahasa yang berbeza dari segi sebutan, kosa kata dan tatabahasa daripada bahasa baku.
Digunakan dalam situasi tidak rasmi
Contohnya : perhubungan kekeluargaan dan perhubungan harian
Ditentukan oleh faktor geografi dan faktor sosial

DIALEK DAERAH

Dikenali loghat daerah
Antara Dialek daerah di Malaysia ialah :
Dialek Utara – Perlis, kedah, Pulau Pinang
Dialek Perak – Perak Tengah
Dialek Kelantan
Dialek Terengganu
Dialek Pahang
Dialek Selatan – Selangor, Melaka, Johor
Dialek Negeri Sembilan
Dialek Sabah
Dialek Sarawak

DIALEK SOSIAL
Bahasa Pasar

- Bahasa campuran antara bahasa Melayu dan Bahasa Cina dan Bahasa Tamil
- Dikaitkan dengan bahasa Pijin
- Bahasa yang dipermudah untuk proses komunikasi
- Wujud daripada pergaulan masyarakat pelbagai kaum
- Mengabaikan hukum D-M (orang ini – ini orang)
- Kata ganti nama banyak dipengaruhi oleh bahasa ibunda (saya – gua, awak – lu)
- Penyebutan perkataan pelat bahasa Ibunda (orang – olang)
- Penggunaan perkataan “punya” dan “banyak”
Bahasa Slanga

- Dipertuturkan oleh sekumpulan penutur
- Penuturnya biasanya golongan remaja
- Dikenali bahasa kutu atau bahasa rocker
- Tidak rasmi, tidak baku, bersifat musiman
- Lebih rendah taraf drp bahasa standard.

BAHASA BAKU

· Bahasa standard
· Kelainan bahasa yang diterima oleh anggota komuniti bahasa
· Bahasa perhubungan penutur pelbagai dialek
· Dikaitkan dengan golongan berpendidikan tinggi dalam masyarakat
· Digunakan dalam urusan rasmi
· Bahasa rasmi negara dan bahasa persuratan

BAHASA FORMAL

· Bahasa yang digunakan dalam situasi rasmi
· Teratur, lengkap, mematuhi segala peraturan bahasa
· Tidak mengandungi kesalahan bahasa
· Tepat , jelas dan berkesan
· Contoh : bahasa baku dan bahasa istana


BAHASA TIDAK FORMAL

· Digunakan dalam situasi tidak rasmi
· Dikenali bahasa basahan, kolokial, bersama, biasa, mesra
· Termasuklah dialek, bahasa pasar, bahasa slanga, bahasa biasa, bahasa mesra, bahasa kasar
BAHASA HALUS

· Digunakan secara beradat dan bersopan santun
· Menggunakan strategi untuk melunakkan dan memaniskan percakapan
· Untuk menjaga dan menghormati perasaan orang lain
· Mewujudkan kemesraan dalam perhubungan

BAHASA KASAR

· Bahasa yang tidak sopan
· Kurang beradab dalam pertuturan
· Dikaitkan juga dengan bahasa kesat
· Diluar lingkungan frasa yang biasa digunakan

BAHASA ISTANA

· Juga dinamakan bahasa dalam
· Bahasa diraja yang digunakan khusus
· Perhubungan kebahasaan dalam golongan diraja
· Perhubungan rakyat dengan golongan diraja
· Menggunakan kata ganti diri orang dan gelaran yang berbeza semasa bercakap
· Ungkapan khusus
· Pemulukan – perbuatan menyanjung dan ditujukan kepada raja – pada suatu taraf yang lebih tinggi
· Pendinaan – merebndah-rendahkan diri apabila bertutur dengan raja.

BAHASA BIASA

· Bahasa pertuturan harian oleh masyarakat biasa
· Struktur ayat mudah digunakan
· Tidak mengikut peraturan tatabahasa
· Mudah difahami
· Unsur singkatan dan kependekan digunakan
· Terdapat kata-kata kurang sopan
· Terdapat percampuran kod

BAHASA MESRA

· Bahasa berbentuk lisan
· Digunakan oleh orang yang ada hubungan rapat
· Mesra antara satu sama lain
· Menggunakan nama sendiri bagi kata ganti nama diri
· Kata gelaran yang tidak lengkap
· Unsur kependekan dan percampuran kod
· Penggunaan unsur partikel –lah.